Dat deze plaat uitkomt op het Zweedse Caprice-label, is geen toeval, al handelt ze over een Griekse muzikante en over Griekse muziek. Nu ja, wijlen Domna Samia omschrijven als “muzikante” is haar ongemeen veel onrecht aandoen, want ze was zoveel meer…Geboren in 1928 en opgegroeid in een migrantenbuurt in Athene, waar nogal wat inwijkelingen uit wat toen “Asia Minor” heette terechtkwamen. Die migratiegolf maakte van Athene en Piraeus ware smeltkroezen op het vlak van muziek. Tel daarbij op: een zingende vader en je krijgt dan een muzikaal rijke jeugd. Domna kwam algauw bij muziekleraar Simon Karas terecht en ze begon al vrij jong voor de Griekse Radio te werken, als researcher en producer het het is in die setting dat ze op zoek ging naar de verschillende volksmuziekstijlen van Griekenland. De opleiding bij Karas had haar tot zangeres gemaakt en haar zwerftocht van ruim vijf jaar voorzag haar van voldoende materiaal om enerzijds erg gewaardeerd te worden via haar radioprogramma’s en tegelijk aan een carrière als zangeres te werken.

Rond de tijd van de regimewissel was ze heel populair binnen Griekenland, maar ze toerde ook frequent in het buitenland, zoals bij voorbeeld in Zweden, waar je een heel grote kolonie uitwijkelingen had. Die Griekse vluchtelingen kenden haar uiteraard van haar radioprogramma’s, maar voor de Zweden was ze een heuse openbaring. Velen onder hen hadden immers hooguit een stukje Theodorakis gehoord of een begin van sirtaki gezien, maar ze waren hoe dan ook nooit in contact gekomen met de echte Griekse folk. Het Caprice-label maakte in die tijd heel veel opnames van Domna en haar begeleiders, stuk voor stuk topmuzikanten, die ze zelf had geselecteerd en die, voor die Zweedse tour aangevuld waren met de dansgroep “Eleni Tsaouli”. Daar kwam in 1980 een album van en die LP bleek eigenlijk de aanzet tot wat vandaag uitgegroeid is tot een heuse stichting die de naam van Domna Samiou draagt en die een documentatiecentrum geworden is, waar je alles te weten kunt komen over de Griekse Folk.

De huidige CD is de heruitgave van die LP, maar opgepoetst en gedigitaliseerd én aangevuld met 9 bijkomende tracks, die, in iets meer dan 75 minuten een bijzonder mooi overzicht geven van de verschillende regionale muziekstijlen van Griekenland. Je hoort niet alleen Domna zingen, ook mensen als Petros Athanasopoulos-Kalyvas, Stefanos Vartanis en Nikos Oikonomidis komen aan bod op een plaat die, al was het maar omwille van het fantastische boekje waar ze in verpakt zit en waar je een paar uur zoet mee bent, tot de klasse van de “verplichte aanschaf” behoort, voor al wie echt met volksmuziek begaan is. Domna Samiou was niet alleen de Alan Lomax van Griekenland: ze was zelf een alleraardigste zangeres en wie haar nog moet leren kennen kan dat, aan de hand van dit prachtdocument alsnog doen. De woordkeuze hier, is geen toeval: dit is méér dan een CD, dit is een document en dat nog een van topklasse !

(Dani Heyvaert)